Zapadł wieczór – ten jedyny, /najpiękniejszy w roku, /
wszyscy są dla siebie mili /i tak cicho wokół. /Pora, gwiazdko, na wieczerzę, /widzisz, jak czekamy, wyjdź na niebo srebrnym blaskiem, /w oknie się spotkamy. /Połamiemy się opłatkiem /i złożymy sobie /dużo ciepłych, dobrych życzeń – /ty nam, a my tobie. /I zapachnie nam choinka /żywym lasem w domu, /i rozpłacze się znów świeczka /cicho, po kryjomu. /Biały obrus stół zaśnieży /i sianko przykryje, /aż dwanaście potraw przyszło /na naszą wigilię. /Pusty talerz będzie czekał /na tych, których nie ma; /będą z nami niewidzialni /ze świętego cienia. /Gdy połączy nas kolęda /i w podróż zabierze, /pospieszymy do stajenki, /jak kiedyś pasterze. /Dawno temu, przed wiekami, /w dalekim Betlejem, /cud się zdarzył nad cudami, /dał światu nadzieję. / Dziś śpiewamy o tej grocie /wydrążonej w skale, /o Dzieciątku narodzonym /i jest tak wspaniale. /Dziękujemy, pierwsza gwiazdko,/że nas odwiedziłaś, /i cieszymy się z prezentów, /które zostawiłaś. (Włodzimierz Dulemba „Wigilia z gwiazdką”)
Niestety, w tym roku nie udało się całej naszej społeczności szkolnej zasiąść wspólnie do wigilijnego stołu (jak to tradycyjnie czynimy od wielu lat). Ale tradycji stało się zadość – zeróweczka miała swoją małą szkolną wigilię i godnie reprezentowała nas wszystkich. Przy opłatku życzmy sobie nawzajem, aby następne Święta nie były już ograniczone żadnymi problemami, ani zdrowotnymi, ani sanitarnymi, ani żadnymi innymi! Wesołych Świąt!
